Het bijzondere en trieste levensverhaal van Marilyn Monroe

Marilyn Monroe was 36 toen ze op een mysterieuze en verdachte manier overleed. Het gebeurde op 4 augustus 1962. Als ze nu nog had geleefd, zou de actrice al ver in de 90 zijn geweest. Lees hier over de geheimen en drama's van de superster.

De platinablonde haarkleur die Marilyn Monroe beroemd maakte, was niet haar natuurlijke kleur. Kenners speculeren dat ze bruin, donkerblond of zelfs roodachtig haar had. Het is een oppervlakkig debat, dat van haar haarkleur, maar het laat zien hoe mysterieus de actrice altijd is gebleven.

Bovendien laat de discussie over Marilyns haar zien wat mensen blijkbaar belangrijk vinden als ze praten over een legendarische actrice. Marilyn Monroe was een vrouw die altijd op moest boksen tegen de vooroordelen en vijandigheid van een door mannen gedomineerd Hollywood.

Op 1 juni 1926 werd de actrice in Los Angeles, Californië geboren als Norma Jeane Mortenson Baker. Haar moeder, Gladys Baker, heeft de naam van haar vader nooit aan het meisje onthuld. Ze gaf Norma Jeane de achternaam van haar stiefvader, Mortenson.

Norma's moeder had beperkte financiële middelen en psychische problemen. Ze bracht haar baby onder bij Ida en Albert Bolender, een vriendelijk stel dat voor het meisje zorgde tot ze 7 jaar oud was. Tegen die tijd had haar moeder een eigen huis en kon Norma Jeane weer bij haar wonen. Helaas bleven ze niet lang bij elkaar, want het ging opnieuw mis met moeder Gladys. Ze belandde in een psychiatrisch ziekenhuis en Norma kwam onder toezicht van de staat.

Norma Jeane werd gehuisvest in maar liefst elf pleeggezinnen. Uiteindelijk keerde ze terug naar het Hollygrove weeshuis in Los Angeles waar ze in eerste instantie had gewoond en daar kreeg ze haar eerste baan als keukenhulp.

De ervaringen van het meisje bij de pleeggezinnen waren heel slecht. Later zou Marilyn Monroe onthullen dat ze op 8-jarige leeftijd in een van de pleeggezinnen door een man was misbruikt. Haar adoptiemoeder had toen gezegd dat Norma Jeane zelf schuld had aan wat er was gebeurd.

De dood van haar hond Tippy was een tragische gebeurtenis die het meisje voor het leven zou kenmerken. Her dier werd op zo'n wrede wijze vermoord dat Norma Jeane haar spraakvermogen verloor toen ze het hoorde. Hoewel ze na verloop van tijd wel weer begon te praten, zou de actrice altijd een beetje blijven stotteren.

In 1937 werd Norma Jeane geadopteerd door de beste vriendin van haar moeder, Grace McKee. Helaas kon haar man, Ervin Silliman, zijn handen niet thuishouden. De jonge tiener verliet het huis maar keerde daar uiteindelijk toch weer terug. Op dat moment leerde ze haar eerste echtgenoot kennen: de familievriend Jim Dougherty. Norma Jeane was nog maar 16 toen ze trouwden, en Jim was 20.

Opvallend genoeg zou dit huwelijk met Jim de sleutel zijn voor Marilyns succes. Nadat ze in 1942 getrouwd waren, ging Jim in 1944 bij de marine. Het was oorlogstijd en zijn jonge vrouw moest in de Radioplane-munitiefabriek gaan werken.

Terwijl Norma Jeane in de fabriek aan het werk was, kwam er toevallig een fotograaf langs voor een reportage over vrouwen aan het thuisfront. Hij gebruikte een foto van haar in het tijdschrift Yank. Bovendien raadde hij Norma aan om te solliciteren bij een modellenbureau.

Het modellenbureau in kwestie heette Blue Book. Norma Jeane leverde goed werk en kreeg al snel een exclusief contract bij het bedrijf. Met 30 publicaties in haar eerste jaar werd Norma Jeane een beroemd model in Los Angeles.

In 1946 besloot Norma Jeane vier dingen in haar leven te veranderen die haar tot een ster zouden maken. Het eerste was om haar haar blond te verven. Het tweede was om de naam Marilyn Monroe aan te nemen (Monroe is de achternaam van haar grootmoeder). De derde verandering was om een manager in te huren, Harry Lipton. En de vierde? Een trip naar Las Vegas om te scheiden van haar man Jim Dougherty.

Haar ex-man verging het niet zo goed na de scheiding. Hij vertelde later dat zijn tweede vrouw zo jaloers op Marilyn was dat ze hem verbood om films van de actrice te kijken. Ook verbrandde ze alle brieven die Marilyn hem had gestuurd terwijl hij bij de marine zat.

Op 20-jarige leeftijd had Marilyn Monroe een scheiding, een nieuwe look en een nieuwe naam. Ook kreeg ze haar eerste rol met tekst in een Hollywood-film: 'Dangerous Years'. Vreemd genoeg verlengde Twentieth-Century Fox haar contract in 1947 niet, waardoor ze moest tekenen bij Lucille Ryman en John Carroll.

In 1948 won Marilyn Monroe de Miss California Artichoke verkiezing. Ze verscheen in een paar films, ging naar de juiste feestjes en sprak met de juiste mensen. Life Magazine schreef zelfs een artikel over haar als aspirant-Hollywood-ster in 1949. Toch kwam de echte bekendheid niet.

Het was niet makkelijk om door te breken in Hollywood. Marilyn Monroe besloot op een bepaald moment zelfs om zonder kleren te poseren voor de bekende fotograaf Tom Kelley. Ze was 22, had geld nodig en noemde zichzelf Mona Monroe om niet herkend te worden.

De foto-shoot met Tom Kelley zou een van de beroemdste uit haar carrière worden. Mona Monroe's foto's verschenen in de beroemde 'Golden Dream'-kalender van 1952. Ze zouden later heel veel waard worden, en dat lag niet aan hun artistieke kwaliteit.

Marilyn moest tot 1952 wachten om haar eerste hoofdrol te krijgen. Het was in de film 'Don't Bother to Knock'. Daarna kwamen er snel een hoop andere filmprojecten op haar pad. Met 'Gentlemen Prefer Blondes' (1953, foto), 'How to Marry a Millionaire' (1953) en 'The Seven Year Itch' (1955) maakte ze naam als een nationale en zelfs internationale ster.

'The Seven Year Itch' zou de wereld deze iconische scène geven: Marilyn Monroe die 'toevallig' op een ventilatierooster staat waardoor haar witte jurk de lucht in gaat.

In 1952 was Marilyn Monroe verliefd geworden op honkballegende Joe DiMaggio. Ze trouwden in 1954. Velen noemden dit 'Het Huwelijk van het Decennium.'

Het beroemde stel scheidde al na negen maanden. DiMaggio was twaalf jaar ouder dan Monroe en gedroeg zich jaloers en agressief. Hij wilde dat ze stopte met acteren en huisvrouw werd, terwijl zij wilde blijven werken als Hollywood-ster. Het huwelijk had geen schijn van kans.

Met 'Bus Stop' (1956) en 'Some Like it Hot' (1959) liet Marilyn Monroe zien dat ze acteertalent had. Ze won zelfs een Golden Globe voor haar rol in 'Some Like it Hot.'

Een persoonlijke gebeurtenis die weinig mensen aan zagen komen, was het huwelijk van Marilyn Monroe met toneelschrijver Arthur Miller in 1956. Ze zouden vijf jaar bij elkaar blijven.

Mensen bekend met het paar beweren dat hij de eerste man was die de actrice echt begreep. Hij zorgde er blijkbaar voor dat ze in haar eigen talent geloofde en daarom waren ze volgens deze bronnen het perfecte stel.

Het huwelijk liep echter niet goed af. Tijdens de productie van 'The Misfits,' een film die hij schreef en waarin zij speelde, gingen de twee behoorlijk met elkaar in de clinch.

In die tijd vond de actrice thuis een van Millers notitieboekjes en begon erin te lezen. Er stonden pittige uitspraken over haar in. Miller noemde zijn vrouw een 'arm, verlaten, afhankelijk en onvoorspelbaar kind.' Ook schreef hij dat hij er spijt van had met haar getrouwd te zijn. Het leek erop dat Miller en Monroe zelf de 'Misfits' waren.

In het jaar voor de première van 'The Misfits (1961) liep het huwelijk op de klippen. Alsof dat nog niet erg genoeg was, ontdekte Marilyn Monroe net na de scheiding dat ze zwanger was van Miller, kreeg ze een miskraam en verloor ze de baby. Een harde klap voor een eenzame vrouw.

Het was niet de enige miskraam die Marilyn Monroe had in haar leven. Ze leed aan endometriose, waardoor het moeilijk was om een kind te krijgen. Tegelijkertijd wilde ze zo graag moeder worden dat ze weigerde haar eierstokken te laten verwijderen om de symptomen te verzachten. De vreselijke pijnen van haar ziekte dreven Marilyn Monroe ertoe om zware pijnstillers te gaan gebruiken.

Door de fysieke pijn en haar heftige persoonlijke tegenvallers begon de gezondheid van de actrice in 1960 schrikbarend te verslechteren. De val van Marilyn Monroe begon zo ongeveer nadat ze een deal van zeven films had getekend met Twentieth-Century Fox.

Het dieet van Marilyn bestond uit drugs, alcohol en andere verdovende middelen. Ze nam pillen om 's nachts in slaap te kunnen vallen en weer andere medicatie om zich overdag te kunnen concentreren.

In augustus 1960 werd de actrice met spoed opgenomen in een ziekenhuis in Los Angeles. Veel journalisten gingen er vanuit dat ze dood was.

In 1962 had Marilyn Monroe last van chronische sinusitis en bronchitis. Toch slaagde ze erin om een verjaardagsliedje voor president John F. Kennedy te zingen in een optreden dat televisiegeschiedenis zou worden. Het zou ook de laatste ontmoeting van de actrice en de president zijn, nadat ze een paar maanden in het geheim iets hadden gehad.

Marilyn Monroe stierf op 5 augustus 1962, vermoedelijk aan een overdosis barbituraten. Er zijn echter veel theorieën die er vanuit gaan dat iemand haar vermoord heeft.

Op die dag in augustus verdween de actrice en arriveerde het icoon.

In 2011 eerde de stad Chicago Marilyn Monroe met een standbeeld van meer dan 8 meter hoog. Het beeldt de beroemde scène van 'The Seven Year Itch' uit. Op deze en andere manieren leeft Marilyn Monroe voort als een icoon in de populaire cultuur.

De memorabele beelden die ze ons heeft nagelaten, tonen bovendien een vrouw die haar hele leven knokte en altijd het verlangen had om vrij te zijn.