Deze celebs zijn nét iets te vriendelijk tegen dictators
Beroemdheden en dictators klinken misschien als een vreemde combinatie, maar het is vaker voorkomend dan je denkt. Een van hen kan ijdel zijn, meedogenloos, egocentrisch, en omringd door jaknikkers die hen afschermen van de werkelijkheid. De ander, nou... Misschien lijken beroemdheden en dictators meer op elkaar dan we graag denken. Dit zijn enkele merkwaardige voorbeelden uit heden en verleden.
De in de jaren 90 populaire Hollywood-actiester Steven Seagal reisde in 2016 naar Belarus om Aleksandr Loekasjenko te ontmoeten, die ook wel de laatste dictator van Europa wordt genoemd.
De acteur, die zei dat hij de sterke man uit Oost-Europa al lang wilde ontmoeten, ontving wortels en andere groenten uit Loekasjenko's eigen woonplaats buiten Minsk.
Seagal en Loekasjenko hebben ook een gemeenschappelijke vriend: de Russische president Vladimir Poetin. De ster van 'Under Siege' verkreeg in 2018 het Russische staatsburgerschap en werd benoemd tot speciale gezant van Rusland in de Verenigde Staten.
Een andere tot onwaarschijnlijke diplomaat geworden beroemdheid is Dennis Rodman. Sinds 2013 heeft de voormalige NBA-speler een vriendschap ontwikkeld met de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un en wordt hij beschouwd als een officieuze vredesambassadeur voor Noord-Korea.
Rodman beweert geen diplomaat te zijn, maar hij is er blijkbaar in geslaagd een Koreaans-Amerikaanse missionaris in Noord-Koreaanse gevangenschap vrij te krijgen. Sommigen hebben zelfs gespeculeerd dat de voormalige NBA-speler wel eens undercover CIA-agent zou kunnen zijn.
Soms worden beroemdheden ongewild medestanders van meedogenloze leiders, terwijl ze doen alsof het gewoon een ander optreden is. Jennifer Lopez ontving in 2013 de nodige kritiek omdat ze 'Happy Birthday' had gezongen voor president Gurbanguly Berdimuhamedow van Turkmenistan, hier te zien op een paard tijdens een militaire parade.
De popster is de eerste westerse beroemdheid die het land heeft bezocht. Human Rights Watch noemt het 'een van de meest repressieve regimes ter wereld'.
Teen Vogue meldde dat in juli 2018 een groep Amerikaanse zangers en rappers een optreden gaven in een luxe club in Equatoriaal-Guinea. Rapper Ludacris nam zelfs een video op waarin hij aangaf de uitnodiging zeer te waarderen.
Ludacris trad samen met Akon, Jeezy en Sean Kingston op tijdens het verjaardagsfeestje van vicepresident Teodoro Nguema Obiang Mangue, de zoon van Teodoro Obiang (foto), die sinds 1979 de scepter zwaait in Equatoriaal-Guinea.
Hetzelfde overkwam Nicki Minaj toen ze in 2015 naar Angola ging. Ze beweert dat ze niet wist dat het entertainmentbedrijf dat haar concert organiseerde gedeeltelijk eigendom was van de familie van president Jose Eduardo dos Santos.
Afgebeeld: Nicki Minaj poserend met de Angolese vlag op haar Instagram-account.
Dos Santos regeerde Angola van 1979 tot 2017 en werd daarmee de op één na langstzittende Afrikaanse president, waarna hij werd opgevolgd door zijn voormalige minister van Defensie.
Mariah Carey kwam ook in opspraak door haar optreden in Angola in 2013. Bovendien kwam ze eerder in de problemen omdat ze zong op een feestje van de familie van Moammar al-Qadhafi, de Libische machthebber die in 2011 werd afgezet.
Andere artiesten die voor de familie van al-Qadhafi optraden zijn Nelly Furtado en 50 Cent. Zij hebben uiteindelijk als gevolg van het verzet hun concertloon gedoneerd.
Als er één beroemdheid is die ons waarschijnlijk niet zou verbazen door met dictators om te gaan, dan is het Ye, voorheen bekend als Kanye West. De extraordinaire rapper en voormalig partner van Kim Kardashian heeft een optreden verzorgd voor dictator Noersoeltan Nazarbajev.
West kreeg € 2,8 miljoen betaald om op te treden op de bruiloft van de kleinzoon van Noersoeltan Nazarbajev. De president van Kazachstan regeerde het land van 1991 tot 2019.
Terwijl het veel beroemdheden op deze lijst gewoon om het geld te doen is, gaan anderen uit overtuiging om met dictators. Muzikant Roger Waters, bijvoorbeeld, is zeer openhartig geweest over zijn steun aan Venezuela's autoritaire leider Nicolás Maduro.
Maduro stuurde Waters zelfs een gesigneerde cuatro (een traditioneel Venezolaans snaarinstrument), die het bandlid van Pink Floyd met enthousiasme in ontvangst nam.
Sommige mensen beschouwen Maduro's voorganger, Hugo Chávez, wellicht als een dictator. Anderen zullen dat niet doen. Wat wel waar is, is dat hij zeker een kleurrijk politiek figuur was. Chávez had een goede verstandhouding met zowel de massa als met beroemdheden.
Afgebeeld: Chávez met Sean Penn in 2010.
Socialistisch leider Chávez ging in 2009 met Oliver Stone naar het Internationale Filmfestival van Venetië. Stone had voor een documentaire een interview gehouden met Chávez. Enkele jaren later zou de Amerikaanse regisseur ook interviews afnemen met Vladimir Poetin.
Tegelijkertijd vermoedden sommige journalisten dat supermodel Naomi Campbell misschien een oogje had op de Venezolaanse alleenheerser. Ze interviewde hem in 2008 voor GQ, en diverse media speculeerden dat er iets meer speelde tussen hen.
Hoewel dit verband nooit is aangetoond, is het zeker waar wat ze zeggen over macht: macht heeft een overweldigende aantrekkingskracht.