Levensgevaarlijke stunts bij de Niagarawatervallen

De adembenemend mooie Niagarawatervallen (of Niagara Falls) is naar volume de grootste waterval in Noord-Amerika. Behalve dat het een schitterende bezienswaardigheid is om te bezoeken, trekt deze adembenemende waterval ook al honderden jaren waaghalzen van over de hele wereld aan.

De Niagarawatervallen liggen aan de rivier de Niagara op de grens tussen de provincie Ontario in Canada en de staat New York in de Verenigde Staten. Het zijn drie afzonderlijke watervallen, waarvan de grootste aan de Canadese kant de Horseshoe Falls is.

Volg ons op MSN om elke dag de beste artikelen te ontvangen

We nemen een kijkje bij enkele van de gekste capriolen die waaghalzen en stuntmensen in de loop der jaren bij de Niagarawatervallen hebben uitgehaald.

Let op: geen van deze activiteiten wordt aanbevolen en het is momenteel illegaal om bij de Niagarawatervallen stunts uit te voeren zonder toestemming van de autoriteiten.

Een van de eerste stuntmannen die indruk maakte bij de Niagarawatervallen was Jean François Craveler, alias Charles Blondin. Hier zien we de Franse koorddanser in 1860 de 335 meter lange Niagarakloof (ook wel bekend als Niagara Gorge) oversteken. Deze waaghals volbracht deze onderneming in totaal drie keer, in 1855, 1859, 1860.

Tijdens zijn vele oversteken van de Niagarakloof genoot Blondin van de aandacht. Deze waaghals haalde stunts uit terwijl hij op de draad stond, zoals kopstanden maken, op een stoel balanceren en eten, en zelfs met een kruiwagen over de draad lopen.

De eerste persoon die zich in een ton over de Niagarawatervallen liet meevoeren was een onverschrokken vrouw: Annie Taylor. Annie was een Amerikaanse onderwijzeres die op haar 63e besloot zich te wagen over de grootste waterval van Noord-Amerika.

(Foto: Onbekende auteur - Francis J. Petrie Photograph Collection, publiek domein)

Dit grote avontuur vond plaats op 24 oktober 1901 tijdens haar 63ste verjaardag. Vrienden roeiden haar de rivier de Niagara op met haar op maat gemaakte vat. Annie ging in haar vat, en haar vrienden schroefden het deksel dicht, een fietsbandenpomp werd gebruikt om lucht samen te persen, en ze werd losgelaten.
Hier afgebeeld: Annie en haar vrienden bij het vertrek in de roeiboot.

(Foto: Onbekende auteur - Niagara Falls Heritage Foundation Collection, publiek domein)

De stromingen van de rivier slingerden het vat over de watervallen en Annie overleefde de hele beproeving met slechts een kleine snee in haar hoofd. Taylor had gehoopt dat de stunt haar roem en rijkdom zou opleveren, maar hoewel ze inderdaad beroemd werd, verdiende ze niet de rijkdom waarop ze gehoopt had.
Deze foto toont Annie na haar tocht over de watervallen.

(Foto: M. H. Zahner - Francis J. Petrie Collection, publiek domein)

De Engelsman Bobby Leach was de tweede persoon die in een ton een tocht over de Niagarawatervallen maakte. Bobby was toen 53 jaar oud en als artiest in het Barnum and Bailey Circus was hij gewend stunts uit te halen. Voordat hij in de Niagarawatervallen afdaalde, schepte hij graag op met de opmerking dat alles wat Annie Taylor kon, hij beter kon.

(Foto: Miscellaneous Items in High Demand, PPOC, Library of Congress)

Soms kan opscheppen je achtervolgen. Leach ging de watervallen te lijf op 25 juli 1911. Het verging hem niet zo goed als Annie Taylor en hij verbleef zes maanden in het ziekenhuis om te herstellen van de verwondingen van de stunt, waaronder twee gebroken knieschijven en een gebroken kaak. Ironisch genoeg stierf Bobby jaren later, tijdens een tournee in Nieuw-Zeeland, aan complicaties die kwamen door het uitglijden over een sinaasappelschil.

(Foto: Door Miscellaneous Items in High Demand, PPOC, Library of Congress)

Na Bobby Leach besloot een andere Engelsman in een ton de watervallen af te dalen. Charles Stephens, ofwel de 'Demon Barber of Bedminster' zoals hij graag genoemd werd, was 58 jaar oud toen hij de prestatie waagde. Stephens dacht dat in een ton over de watervallen gaan een 'aantrekkelijk commercieel voorstel' zou zijn. Hij besloot een eikenhouten ton te gebruiken met een aambeeld als ballast en vond het niet nodig de ton te testen. Later zou dit een fatale vergissing blijken te zijn.

(Foto: Onbekende auteur - Google books, publiek domein)

Jean Lussier was de vierde persoon die een duik in de Niagarawatervallen nam. Lussier pakte het anders aan dan voorgangers. Hij ontwierp en bouwde een grote rubberen bal van 1,8 meter, compleet met zuurstofbuizen.

Op de grote dag, 4 juli 1928, ging Lussier met succes over de watervallen. Zijn rubberen bal raakte beschadigd door de klap, maar Lussier zelf liep alleen lichte kneuzingen op.

Roger Woodward overleefde een plons over de Niagarawatervallen toen hij pas zeven jaar oud was. Op 9 juli 1960 was Roger met zijn oudere zus en een volwassen familievriend op een boottochtje op de Niagara. Ongeveer 1,6 km voor de rand van de Horseshoe Falls. Terwijl de vriend de boot aan het omkeren was, haperde de motor. Hij droeg de kinderen op hun reddingsvesten aan te doen en begon verwoed te roeien, maar het was al te laat.

Door de golven bij de rand van de watervallen kapseisde de boot. Rogers oudere zus werd gered door twee mannen nog voordat ze over de rand ging bij Goat Island, maar Roger en de vriend van de familie gingen over de watervallen. Verbazingwekkend genoeg werd Roger levend en wel onderaan de watervallen gevonden met als enige verwonding een lichte hersenschudding. Helaas had de familievriend niet zoveel geluk en stierf door verdrinking.

Hier zien we Roger en zijn zus Deanna na de schokkende ervaring.

Het werd een hele trend om als stunt over de watervallen te gaan, wat zowel de Amerikaanse als de Canadese autoriteiten zorgen baarde. Na de dood van een waaghals in 1951 werd het illegaal om de stunt te proberen en wie de regel overtreedt krijgt forse boetes.
Dit weerhield de Canadese stuntman Karel Soucek niet, die in juli 1984 in een ton over de watervallen ging. Karel overleefde het met lichte verwondingen, maar moest een boete van $ 500 betalen omdat hij de stunt zonder de juiste vergunning had voltooid.
Helaas stierf Soucek terwijl hij in 1985 in de Houston Astrodome de werking van zijn ton demonstreerde. De ton raakte de rand van de koepel waarbij hij dodelijk gewond raakte.

De enige vrouw die als koorddanseres de Niagarakloof is overgestoken is Maria Spelterini uit Italië. Op 8 juli 1876 stak ze de kloof over op een koord van 57 mm. Ze zou de prestatie in totaal vier keer volbrengen, waarbij ze later perzikmanden aan haar voeten droeg op 12 juli 1876 (foto boven), daarna deed ze de oversteek terwijl ze geblinddoekt was op 19 juli, en nog eens met haar enkels en polsen aan elkaar gebonden op 22 juli.

In 1890 maakte de uit Toronto afkomstige Samuel J. Dixon een tocht over de Niagarakloof door te wandelen over een koord van 2,2 cm. Dankzij een balanspaal die gemaakt was van een gasleiding begon Dixon zijn tocht aan de Canadese kant van de rivier, stak over naar de Amerikaanse kant, en ging vervolgens weer terug.

Die Californiër Robert Overacker voelde in 1995 ook de aantrekkingskracht van de Niagarawatervallen. Robert maakte een plan om een stunt uit te voeren die nog nooit eerder was gedaan: met een jetski aan de Canadese kant over de waterval rijden en dan een parachute uitwerpen voor een veilige landing. Ondanks zijn beste bedoelingen verliep het niet zoals gepland. Overacker reed met de jetski over de watervallen, maar de parachute ging niet open. Zijn lichaam werd opgehaald door rondvaartboot Maid of the Mist, maar voor reanimatie was het al te laat.

Misschien is de dapperste of gekste stuntman op de lijst wel Kirk Jones. Op 20 oktober 2003 sprong Jones van de Canadese kant in de watervallen met alleen zijn kleren op zijn rug en zonder bescherming.
Kirk overleefde het met alleen gebroken ribben en een gekneusde ruggengraat, ondanks dat hij 55 meter naar beneden was gevallen. Hij kreeg daarna van de Canadese autoriteiten een levenslang verbod op de watervallen en een boete van $ 3000 voor het uitvoeren van een ongeoorloofde stunt. Jones had zichzelf gelukkig moeten prijzen en het daarbij moeten laten, maar in 2017 probeerde hij de stunt opnieuw. Hij sloot zich op in een grote opblaasbare bal en ging de waterval af. Hij had echter niet zoveel geluk als de eerste keer en kwam door de val om het leven.

De Canadese ijsklimmers Will Gadd en Sarah Hueniken waren de eerste man en vrouw die met succes de bevroren waterval beklommen met een ijsmuur die de rotswand naast de Horseshoe Falls van de Niagarawatervallen bedekte. In 2005 ging het tweetal op weg om de 51 meter hoge watervallen te beklimmen, met Will voorop en Sarah volgend. De ploeg voltooide de prestatie in iets minder dan een uur. Deze beklimming was bijzonder moeilijk te volbrengen omdat het snelstromende water van de watervallen zelden bevriest.

Na twee jaar onderhandelen met zowel de Amerikaanse als de Canadese autoriteiten vervulde Nik Wallenda een jeugddroom. In 2012 werd Nik de eerste persoon die rechtstreeks over de Niagara watervallen over een koord liep. Eerder hadden waaghalzen dat alleen over de Niagarakloof gedaan.

Er kwamen 38.000 mensen op af om te zien hoe de stuntman de huiveringwekkende oversteek over koord maakte van de Amerikaanse kant bij Goat Island naar de Canadese kant bij Table Rock.

Erendira Wallenda volbracht in juni van 2017 een geheel uniek soort prestatie: ze hing aan haar tanden in een hoepel die aan een helikopter boven de Niagarawatervallen hing. De helikopter vloog hoog genoeg boven de hellingen, zodat mist en windstromingen geen invloed zouden hebben op haar prestatie.

Erendira voerde een acrobatische routine uit waarbij ze met haar knieën, handen, tenen en tanden aan de hoepel boven de watervallen bungelde. Ze voltooide haar stunt slechts vijf jaar nadat haar man, stuntman Nik Wallenda, de eerste was die rechtstreeks over een staalkabel de watervallen overstak.

Volg ons op MSN om elke dag de beste artikelen te ontvangen