Songfestival: de meest excentrieke acts ooit
Als je 25 tegenstanders hebt, dan moet je iets verzinnen om op te vallen. Daarom komen de acts van het Eurovisiesongfestival telkens weer met gekkere kleding, choreografie en props het podium op. Soms lonen die excentrieke shows in het Songfestival - als ze niet afgaan, tenminste. Klik verder om de meest excentrieke optredens in Eurovisiegeschiedenis te zien.
Foto: Paula Seling & OVI, kandidaten voor Roemenië in 2014, via Eurovision-tv
We gaan redelijk ver terug in de tijd - maar niet in de ruimte - met Telex en het nummer 'Euro-Vision'. Een bijzonder feitje over dit moderne synthesizer-nummer was de tekst - of het gebrek daaraan. Als je "Eu-Roo-Vie-Sion" kon onthouden, dan had je het al onder de knie. Een ander weetje is dat de band had gehoopt laatste te worden. Dat lukte niet, want Finland en Marokko waren slechter.
Het jaar daarvoor had de Duitse groep Dschingis Khan met het gelijknamige nummer al hard zijn best gedaan om de meest excentrieke Songfestival-act ooit te worden. Onder uitbundig gedans, met pirouetjes door het als Dzjengis Khan verklede bandlid, zong de groep over wilde nachten in een fictief Mongolisch rijk.
Je kan dan misschien Ahoy en de ArenA uitverkopen, maar dat wil niet zeggen dat andere landen ook voor je voeten zullen vallen. Dit leerden de Toppers (Jeroen van de Boom, die al wat bedenkelijk kijkt op deze foto; René Froger, ook niet helemaal zeker van zijn zaak; en Gordon, die als enige echt comfortabel lijkt in zijn zilveren pak) tijdens het Songfestival van 2009. 'Shine' kwam niet verder dan de halve finale.
Foto: Daniel Kruczynski / Wikimedia
Nog eentje voor Nederland. Na de Toppers stuurde het land Sieneke naar het Europese podium. Met een draaiorgel. 'Ik ben verliefd (Sha-la-lie)' was totaal iets anders dan de glitter en glamour van de Toppers, maar ook deze Hollandse excentriciteit kon het internationale publiek niet bekoren.
'Guildo hat euch lieb!' ('Guildo houdt van jullie!') Als je die avond gekeken hebt, dan herken je dit refrein meteen. Guildo Horn was een idool onder Duitse jongeren en durfde het aan om als een freak het Songfestival in te gaan. Toen het nummer afgelopen was, kuste hij iedereen in de buurt van het podium. 'Guildo hat euch lieb!' haalde de zevende plaats.
Stefan Raab wilde in de voetsporen treden van Guildo Horn en kwam opdagen met een gouden outfit, een knipoog naar de discostijl en een liedje dat pakkender was dan iemand ooit zou toegeven. Hij zou zelfs op de vijfde plaats eindigen dat jaar. Het werd Europa duidelijk dat 'freaky' heel succesvol kon zijn.
Israël ging in twee jaar tijd van Dana International naar Ping Pong, een van de slechtste acts in Eurovisiegeschiedenis. Hun 'Sameyakj' was een ouderwets Eurodance-nummer dat niet aanstekelijk was, maar dat deed er niet toe. Het waren de moves op het podium, dat meer weg had van een discotheek in de late uurtjes, die kijkers zouden onthouden. Ze eindigden op de een na laatste plaats met 7 punten.
Deze Roemeense artiest verkleed als Dracula maakte een verpletterende indruk in 2003. 'It's my life,' zong hij. Zijn 13e plaats was terecht, want het optreden was van hoge vocale kwaliteit, ook al leidde de outfit een beetje af.
Het lied 'Weil der Mensch zählt' ging over de diersoorten van de planeet. Alf Poier was verkleed als kleine jongen met een pet op. Aan zijn zijde twee achtergrondzangeressen en drie kartonnen dieren. Het was allemaal zeer cringe-worthy, een beetje alsof ze het de avond van tevoren hadden bedacht, maar uiteindelijk leverde het hem de zesde plaats op met 101 punten. Ongelooflijk.
Jemini heeft de twijfelachtige eer om een van de weinige acts met nul punten in het Songfestival te zijn. Ze zongen een onbegrijpelijk dansnummer en bewogen uit de maat. 'Cry Baby' was ook nog eens vals gezongen. Zéro points.
Lordi had veel gelach, grappen en hoon te verduren met hun Eurovisie-optreden. Gekleed als monsters en met een heavy metal-versie van 'Hard Rock Hallelujah' zorgden de Finnen echter voor een verrassing en wonnen ze verdiend het Songfestival dat jaar. Meer dan 15 jaar later staan ze ons nog steeds helder bij.
IJsland omarmde de rariteit in 2006 en stuurde Silvia Night naar Eurovisie met 'Congratulations,' een liedje om alvast haar overwinning in de wedstrijd te vieren. Midden in het optreden kreeg de zangeres een oproep van God. En boegeroep uit het publiek. Ondanks de goddelijke hulp werd Silvia Night 13e.
'Dancing Lasha Tumbai' is een onvergetelijk liedje. De Oekraïense komiek en acteur bracht het naar een nóg hoger plan met zijn kostuum en dans. Naar verluidt bevatte de tekst een niet zo subtiele boodschap aan zijn Russische buren, maar de meeste mensen waren afgeleid door de glitter en hadden geen idee. Verka Serdyuchka eindigde op de tweede plaats en was een van die acts waarvan we later nog vaak hebben gedacht dat hij had moeten winnen.
Het was vreemd dat het Verenigd Koninkrijk, met een legendarische muziektraditie, een groep stuurde die zo weinig competitief was. Er zijn ook weinig liedjes die zo ver van Eurovisie af staan als 'Flying the Flag'. Ze waren verkleed als beeldschone piloten en stewardessen, maar dat was niet genoeg om het land te redden. Het VK eindigde vernederend als een na laatste.
Laka was een straatmuzikant die meedeed aan het Eurovisie Songfestival met 'Pokusaj', zijn eigen lied over de liefde. Op zich niks mis mee. Maar toen bedacht iemand dat het leuk zou zijn om hem als piraat te verkleden en zijn zangeressen als bruiden. Het liep eigenlijk niet eens zo slecht af, want ze eindigden op de tiende plaats, maar een beetje raar was het wel.
Leto Svet' was een liedje met onsamenhangende en onzinnige teksten, maar Kreisiraadio was dan ook een comedytrio dat vooral wilde lachen. Jammer genoeg zegeviert slecht begrepen humor niet op het Eurovisie Songfestival, en het ingewikkelde optreden eindigde in boegeroep. Ze werden voorlaatste in de halve finale.
Een kalkoen. Ierland stuurde een kalkoen naar het Songfestival van 2008. En niet alleen dat, maar het liedje heette ook nog eens 'Irlande Douze Points' - een doel dat nooit gehaald werd want ze kwamen niet eens voorbij de halve finale. Hoe dan ook: als je wilt lachen met Eurovisie, doe het dan groots zoals Ierland.
Spanje heeft niet echt een goede relatie met het Songfestival. In 2008 stuurde het land Rodolfo Chikilicuatre met een speelgoedgitaar het podium op. Hij zong het lied 'Chiki-Chiki' onder begeleiding van twee 'dansers', om het zo maar te noemen. Rodolfo eindigde op de 16e plaats, en dat was - toegegeven - een van de beste resultaten van Spanje in de 21e eeuw.
Het doel van deze groep was de rechten van het zigeunervolk te verdedigen, vanwege hun Roma-afkomst, en ze hadden geen beter idee dan de zanger te vermommen als een superheld: Super Gypsy. Er werd veel gelachen, maar het lied sneuvelde in de halve finale, ondanks de impact die hun optreden maakte.
Stel je voor dat de boekenclub van je grootmoeder besluit naar het Eurovisie Songfestival te gaan, gekleed in traditionele kostuums, en een optreden te geven dat het midden houdt tussen 'X Factor' en het plaatselijke kerstfestival. Dat is wat er gebeurde met de Russische grootmoeders uit Buranovo. Het resultaat? Tweede plaats!
San Marino stelt nooit teleur. En in 2012 deed het dat ook niet. Valentina Monetta zong 'The Social Network Song', een lied dat het over Facebook heeft zonder Facebook te noemen. De organisatie van het Songfestival staat het noemen van merken namelijk niet toe. Haar optreden was fenomenaal, maar ze haalde de finale niet en kon dus niet meer winnen. Mark Zuckerberg vond het wel leuk.
De Rotterdamse zangeres heeft later gezegd dat ze de indianentooi nu niet meer op zou zetten. Het hoofddeksel zorgde er wel voor dat haar vertolking van 'You and Me' onvergetelijk werd, want aan het liedje had dat niet gelegen.
'My Slowianie', het lied van Polen in 2014, had in een pikante burlesque show ook niet misstaan. Het liedje ging van suggestief naar grof toen een van de zangeressen voor de camera kleren begon te wassen en daarbij veel van haar voorste anatomie liet zien. Uiteraard behaalden ze een verdienstelijke 14e plaats.
Excentriciteit tot perfectie volbracht. Een prachtige vrouw met lang haar, een japon, en een borstelige baard zong het bombastische 'Rise Like a Phoenix' waarmee ze een verdiende eerste plaats haalde. Tot op de dag van vandaag is Conchita Wurst een Eurovisie-icoon. En dat zal ze nog lang blijven.
Van hamsterwielen tot brandende piano's, we hebben vanalles te zien gekregen op het Songfestival door de jaren heen. Wat dacht je van het nummer met de klinkende titel 'Yodel It!' van Roemenië in 2017? Om het nog wat verder te trekken, haalden de artiesten - Ilinca en Alex Florea - een kanon het podium op. Is dat nou wel volgens de regels?
Foto: Andres Putting / EBU