Olympische Spelen in Peking: gaat Team NL het succes van Tokio 2020 evenaren?

Lindsay van Zundert en Kjeld Nuis liepen voorop in de Nederlandse delegatie tijdens de openingsceremonie van de Olympische Winterspelen in Peking.

Het is een veelbelovende ploeg, want berekeningen van het Sportdatabureau Nielsen's Gracenote schatten de Nederlandse winst in Peking op 20 medailles.

(Op de foto: Femke Kok en Ireen Wüst bereiden zich voor op hun schaatswedstrijden)

Het succes van de vorige Nederlandse Olympische ploeg, de zomeratleten, ligt nog vers in ons geheugen. Zullen de winterspelen net zo legendarisch worden?

Bij de eindceremonie van de zomerspelen in Tokio, slechts een half jaar geleden, droeg Sifan Hassan de Nederlandse vlag. Haar prestaties (goud op de 5.000 en 10.000 meter en zilver op de 1.500) waren "historisch." Dat zeiden niet alleen de koning en koningin maar ook sportkenners.

De historische Olympische Spelen van Tokio werden op 8 augustus afgesloten met maar liefst 36 medailles. Abdi Nageeye won zilver in de marathon, en dat zag er zó uit.

De deelname van #TeamNL in Tokio 2020 was op zijn zachtst gezegd rommelig begonnen, met in de eerste paar dagen een aantal positieve Covid-testen en vervelende pech in verschillende fietswedstrijden. Toch wist het team uiteindelijk een recordaantal medailles te behalen.

AD-verslaggever en oud-wielrenner Thijs Zonneveld hield de prestaties van Team Nederland bij door elke overwinning met deze slogan te markeren: "Hal-lo Medaillespiegel!" Het aantal medailles was dan ook indrukwekkend. Met 36 plakken, waarvan tien gouden, heeft Nederland haar record van Sydney 2000 verbroken en kwam Oranje op plek zeven van de internationale rangorde te staan.

De Nederlandse baansprinters, met Harrie Lavreysen, Roy van den Berg, Jeffrey Hoogland en Matthijs Buchli, droegen bij aan de hoge totaalscore voor Nederland door goud te winnen in de teamsprint op de baan. Harrie Lavreysen zou later ook nog goud halen in de individuele sprint, brons in het onderdeel keirin, en zijn teamgenoot Hoogland zilver in de individuele sprint.

Ook de roeiers in de dubbelvier leverden hun bijdrage aan de medaillespiegel. Op 28 juli kwamen zij al in actie: Koen Metsemakers, Dirk Uittenbogaard, Abe Wiersma en Tone Wieten.

De surfer Kiran Badloe won drie dagen later goud in de categorie RS:X.

Internationale lof kwam er voor Sifan Hassan, die zowel op de vijf als de tien kilometer goud haalde en het deed lijken alsof het heel makkelijk was.

In het dameshockeytoernooi wonnen de Oranje vrouwen goud door Argentinië in de finale te verslaan.

Keirin, zegt u? Nederland is goed in fietsen, en hoe meer fietsdisciplines er op de Olympische Spelen zijn, hoe beter. Shanne Braspennincx zette een absolute topprestatie neer op een van de laatste dagen van de Spelen. Goud in het baanonderdeel keirin op 5 augustus.

Het gezicht van Kirsten Wild op de laatste dag van de Spelen spreekt boekdelen. Ze won brons in het onderdeel 'Omnium Points Race' op de fietsbaan.

Volgens chef de mission Pieter van de Hoogenband was het goud voor Niek Kimmann een van de hoogtepunten van deze Spelen. De BMX-rijder raakte tijdens een van zijn trainingen een Olympische official die de baan overstak. Hij viel hard en liep een scheurtje in zijn knieschijf op.

Toch kon Kimmann vooruit in het toernooi en won hij zelfs de gouden medaille.

"Dat hij met zijn blessure goud won," dat vond Pieter van den Hoogenband zo mooi aan Niek Kimmanns prestatie, vertelt hij aan RTL Nieuws. "Vooral de manier waarop hij omging met die botsing met een official, vond ik geweldig. Hij ging niet meteen vloeken, maar eerst ging kijken hoe het met die man was. Zo mooi."

Alsof het niet nog beter kon voor atletiekheldin Sifan Hassan, won ze na de vijf kilometer ook nog eens de tien kilometer in een slopende race.

Ze had al de aandacht van een internationaal publiek getrokken toen ze tijdens de kwartfinale voor de 1.500 meter was gevallen, opgestaan, en als eerste over de finishlijn was gekomen. Samen met Niek Kimmann werd zij daardoor al gauw een van de meest inspirerende internationale sterren van deze Spelen. En uiteindelijk won ze brons op de moeilijke - maar voor haar favoriete - afstand van 1,5 kilometer.

Haar zilveren medaille in de wegwedstrijd had iets treurigs, want volgens velen had er meer in gezeten. Door een gebrek aan radiocontact tussen het team (een regel bij de Olympische Spelen) dacht Van Vleuten zelfs nog even dat ze goud had gewonnen toen ze de finish over ging. Dat de Oostenrijkse Anna Keisenhofer vóór haar was binnengekomen, had ze niet gezien.

Met haar latere gouden medaille in de tijdrit nam de wielrenster wraak - niet alleen voor de wegwedstrijd van een paar dagen eerder, maar vooral voor de vorige Olympische Spelen, Rio 2016, waarin ze al haar kansen in rook had zien opgaan na een val met zware gevolgen.

Wat als de twee beste sprinters ter wereld het tegen elkaar op moeten nemen en ze gaan heel erg gelijk op?

Ze zaten zo dicht bij elkaar, en ze zaten er zó doorheen net na de wedstrijd... maar bij de prijsuitreiking ging het weer prima met deze helden. Goud voor Lavreysen, zilver voor Hoogland.

Ze zijn een stel en samen goed voor drie medailles. En ook niet de minste: goud in keirin voor Shanne, en goud en zilver voor Jeffrey in respectievelijk de team- en de individuele sprint.

Het was niet de eerste keer voor de Olympische hockeyvrouwen, maar net als zij zullen veel kijkers toch weer kippenvel hebben gehad toen ze hen op het podium zagen staan. Eerder wonnen Nederlandse hockeysters Olympisch goud in 1984, 2008 en 2012.

Vliegensvlug en overtuigend haalde het team tegen de Argentijnen de medaille binnen. Voor de coach van Oranje, de Australische Alyson Annan, was de prestatie al helemaal bijzonder, want zij was ook als speler al Olympisch kampioene geweest met haar land (1996 en 2000).

Kinderen vertelden hun ouders dat ze ook wilden boogschieten. Tenminste, dat zeiden die ouders op Twitter. Steve Wijler heeft absoluut meegeholpen de sport op de kaart te zetten.

Gabriela Schloesser en Steve Wijler vormden het gemengde handboogschuttersteam dat vroeg in de Spelen, op 29 juli, voor Team NL een zilveren medaille won.

Schloesser en Wijler wisten het toen nog niet, maar later zou blijven dat ze bijdroegen aan de meest succesvolle Olympische dag voor Nederland sinds 1928. Binnen drie uur werden er zes medailles behaald en aan het einde van de dag stond de stand op acht.

Nagels bijten na je tijdrit, en afwachten of de ander een snellere tijd neerzet. Dat deed de Sloveen Primož Roglič, net zoals in Rio 2016 de Zwitser Fabian Cancellara Dumoulin ook al het goud had afgesnoept.

De 25-jarige Arno Kamminga uit Katwijk leverde een topprestatie in het water. Hij zwom voorbij de Italiaan Nicolo Martinenghi maar moest de Brit Adam Peaty voor laten gaan op de 100 meter.

Op 28 won dit duo uit Den Horn (Twellaar) en Apeldoorn (Broenink) zilver in de dubbeltwee. Het scheelde maar 0,2 seconde met de Franse roeiers die goud wonnen.

Deze atlete is niet alleen multi-getalenteerd (dat moet ook wel, met de zeven onderdelen van de heptathlon), maar ook heel sympathiek.

Ze vierde haar zilveren medaille in de heptathlon samen met Emma Oosterwegel die derde werd.

Het kameraadschap tussen de atletes gaat over landsgrenzen, want ook de Belgische Nafissatou Thiam werd hartelijk gefeliciteerd met haar gouden medaille in de heptathlon.

De verbroedering tussen internationale atletiekteams wordt op deze foto nog maar eens duidelijk.

Jochem Dobber, Terrence Agard, Tony van Diepen en Ramsey Angela wonnen goud voor Oranje in de estafette 400 meter. (Niet in de foto: Liemarvin Bonevacia).

Abdi Nageeye liet eenzelfde verbroedering tussen Oranje en België zien toen hij de finish van de marathon naderde op 8 augustus. Hij wenkte naar zijn concurrent en vriend Bashir Adbi uit België, zodat ook deze gemotiveerd werd om sneller naar de eindlijn te rennen.

Abdi Nageeye won zilver: Bashir Abdi won brons; en Eliud Kipchoge uit Kenya won goud. Ze vierden het samen.

Sharon van Rouwendaal werd tweede in het loodzware onderdeel van de tien kilometer in open water.

Wielrenster Anna van der Breggen haalde brons in de tijdrit, een onderdeel waarin ze vijf jaar eerder (in Rio de Janeiro) ook brons had gehaald.

Dit duo is al eens wereldkampioen zeilen in de 49er FX geweest: in 2018. Drie jaar later behaalden ze brons tijdens de Olympische Spelen in Tokio.

Een andere bronzen medaille in het zeilen was er voor Marit Bouwmeester, voor het onderdeel Laser Radial. Zij had in Rio al goud gehaald op dit onderdeel en in Londen zilver.

Het regende en menige TV-kijker zal verschrikt naar mogelijk gladde ondergrond en de horden hebben getuurd, maar Femke Bol hield de concentratie vast and spiedde naar de finale waar ze brons zou halen.

De 23-jarige Merel Smulders is de jongere zus van BMX-er Laura Smulders. Wat een ervaring moet het zijn om als zussen naar de Olympische Spelen te gaan. Als het meezit, kan dat over een paar jaar weer, en met nog een medaille.

Ze was een echte bikkel in de ring, en daardoor wist Nouchka Fontijn een bronzen medaille in het middengewicht boksen te halen.

Vijf jaar eerder, in Rio, was Fontijn de eerste vrouwelijke Nederlandse bokser geweest die uitkwam op de Olympische Spelen. Ze haalde ook nog eens zilver.

Dit jaar was de prijs brons in plaats van zilver, maar toch een mooie manier om met boks-pensioen te gaan.

Op de valreep haalde de combinatie Beauville Z en Maikel van der Vleuten nog een bronzen medaille binnen voor Team Nederland. De Geldropse springruiter is een ervaren deelnemer: in 2012 won hij met het Nederlandse landenteam al zilver op de Spelen van Londen.

Roeien is een van Nederlands sterkste sporten, en ook deze twee roeiers wisten een medaille in de wacht te slepen. Een verdere eervolle vermelding verdienen de roeisters van de vier-zonder die zilver wonnen - Ellen Hogerwerf, Karolien Florijn, Veronique Meester en Ymkje Clevering - evenals de bronzen-medaillewinnars van de lichte dubbel-twee: Ilse Paulis en Marieke Keijser .

Zowel de Russische Madina Taimazova (met de oogwond) als de Oranjeheld Sanne van Dijke wonnen brons in het judotoernooi tot 70 kilogram.