Foto's en verrassende verhalen over de machomannen van Village People

De politieagent, de bouwvakker, de indiaan, de man in leer... Dit zijn de bekendste leden van de Village People, een discogroep die beroemd is om hun flamboyante kostuums, pakkende deuntjes, suggestieve teksten en energieke optredens.

Sommigen beschouwen de Village People als een icoon van de LGBTQ-cultuur. Anderen zeggen dat ze een publiek van alle leeftijden, overal ter wereld en met welke politieke voorkeur dan ook, kunnen vermaken. De stoere leerdrager en zijn vrienden treden zelfs op voor de Republikeinse president Donald Trump. Dus hoe zit het nou met die mannen?

Het antwoord is: beide. De verschijning en optredens van The Village People komen duidelijk voort uit de gay discocultuur in New York City - een plek waar veel mensen uit de LGBTQ-gemeenschap samenkwamen. Tegelijkertijd is de meerderheid van The Village People hetero en hun producers hadden ook niet de intentie om de groep per se te positioneren als een symbool van homoseksualiteit.

Verschillende media hebben aangestipt dat de oprichters van de Village People de Franse producers Jacques Morali en Henri Belolo waren. Ja, dat zullen Amerikanen even moeten laten bezinken: een groep die we nu als typisch Amerikaans beschouwen, is in werkelijkheid bedacht door twee Europeanen.

Bovendien waren deze producers er niet op uit om een pro-LGBTQ-statement te maken. Ze wilden gewoon geld verdienen aan de nieuwe muziekhype van disco. "Als er geld te verdienen valt, ben ik geïnteresseerd," citeert de podcast 'Disco: Soundtrack of a Revolution' van PBS de muzieklabels uit de jaren 70. "Mensen wilden het en zij maakten het."

Op de foto is Jacques Morali de tweede man rechts.

Morali en Belolo waren gefascineerd door de homoscene in Greenwich Village ('The Village') in New York in de jaren 70, meldt The Guardian. Ze zagen mannen dansen in kostuums die 'typisch mannelijke' beroepen of identiteiten uitbeeldden, zoals de bouwvakker, cowboy of indiaan. Zulke 'rollenspellen' inspireerden hen om een discogroep te vormen met vergelijkbare personages.

Destijds brachten ze het grootste deel van hun dagen door in de studio, in de hoop de volgende grote hit te maken. Ze werkten bijvoorbeeld aan singles zoals 'Brazil' van The Richie Family. Maar toen stelde hun componist voor dat de Afro-Amerikaanse zanger Victor Willis de leiding zou nemen in een nieuwe discogroep.

Het oorspronkelijke concept was om gewoon discotracks op te nemen en snel en makkelijk geld te verdienen. Zoals de website van Village People vermeldt, vertelde producer Morali aan Willis: "Ik had een droom dat jij lead vocals zong op een album dat ik produceerde, en het werd heel, heel groot. Ik heb vier tracks. Ik kan je nu niet veel betalen, maar als je akkoord gaat, maak ik van jou een ster."

Het eerste album was gewoon een plaat zonder artiesten om het te promoten. Na het succes besloten de producers echter om de Village People om te vormen tot een podiumact. In 1977 hielden Morali en Belolo audities, op zoek naar 'jonge mannen met snorren' in New York, meldt radiostation PBS.

De producers troffen Felipe Rose (de 'Amerikaanse Indiaan', foto) dansend in kostuum aan in een nachtclub. De meeste andere leden deden auditie om in de groep te mogen.

De dansers waren gekleed in de inmiddels iconische kostuums, die elk een stereotiep 'macho'-beroep of subcultuur vertegenwoordigden. De politieagent, Victor Willis, was de enige echte zanger van de Village People. De andere vocalen werden verzorgd door achtergrondzangers in de studio.

Om in te spelen op het macho-imago, bracht de groep 'Macho Man' uit, wat zelfs vandaag de dag nog steeds een van de favorieten is op Trump-bijeenkomsten. 'YMCA', uitgebracht in 1978, werd echter het beroemdste nummer van de Village People. Het is een vrolijk dansnummer dat in de loop van de tijd een favoriet werd op bruiloften en sportevenementen.

Ondanks de algemene aantrekkingskracht hint 'YMCA' naar thema's uit de homoscene. De tekst hintte duidelijk naar de homocultuur omdat het mannen uitnodigden om naar een sportschool te gaan, met exclusief mannen. Het grappige was, dat de YMCA staat voor 'Young Men's Christian Association'!

De ironische verwijzingen naar de homocultuur waren subtiel genoeg voor het grote publiek om er geen aanstoot aan te nemen, meldt PBS. Victor Willis, de 'politieman', leadzanger en het brein achter veel Village People-nummers, vertelde PBS dat hij niet homoseksueel was en dat hij schreef voor 'de mainstream'.

"Als ik songteksten schreef, kon dat voor elk type levensstijl gelden, meer dan één," zei hij in de radiodocumentaire van PBS. "Ik wilde schrijven op een manier die comfortabel zou zijn voor zowel homoseksuelen als voor heteroseksuelen."

Foto: Paul Zoetemeijer / Unsplash

Toch waren er wat controverses. Zoals de groepsleden aan PBS vertellen, wisten ze de Amerikaanse marine zover te krijgen hen te helpen bij het maken van de video voor hun iconische nummer 'In the Navy'. De marine dacht dat het een goed rekruteringslied zou kunnen zijn en leende de discomannen hun schip, de 'USS Reasoner'. Toen de autoriteiten echter het subversieve imago van de Village People zagen, trokken ze zich terug uit de overeenkomst.

Na verloop van tijd realiseerde de Amerikaanse marine zich echter dat de enorme hit meer rekruten had aangetrokken. Henri Belolo, de producer, werd zelfs 'commandant van het fregat USS Reasoner'. Hij ontving de titel ere-matroos, 'ter erkenning van de buitengewone bijdrage... aan het moreel van USS Reasoner, aan de zaak van behoud van de marine en de steun aan de rekrutering van de marine', aldus The Guardian.

Om de wisselende samenstelling van de Village People te illustreren, hoeven we alleen maar naar leadzanger Victor Willis te kijken. Hij verliet de groep in 1979 vanwege creatieve en persoonlijke verschillen, maar sloot zich later in de jaren 2000 weer aan voor een aantal optredens.

De meeste leden van de Village People waren hetero, maar Felipe Rose, de Amerikaanse Indiaan, en Glenn Hughes, de Man in Leer, waren openlijk homoseksueel. Zij droegen bij aan het idee dat de Village People zowel door als voor de LGBTQ-gemeenschap waren.

De groep speelde in de musicalkomedie 'Can't Stop the Music' uit 1980, een campy film die flopte maar in de loop der jaren een cultstatus kreeg. Het was de eerste film die een Golden Raspberry Award (Razzie) won, waarmee een traditie begon die tot op de dag van vandaag voortduurt.

Op de foto staat producer Henri Belolo tussen de agent en de leerbezorger (vierde van links).

In 2008 hielpen de Village People een Guinness World Record te vestigen voor de grootste groepsdans in de geschiedenis. Meer dan 40.000 mensen dansten en vormden de 'YMCA'-letters in de Sun Bowl in El Paso, Texas.

Op het hoogtepunt van hun roem waren de Village People zo populair dat ze de inspiratie vormden voor speelgoed, kleding en zelfs een bordspel, aldus de website van de groep.

In de loop der tijd verkochten de Village People meer dan 100 miljoen platen, zoals bevestigd door de Library of Congress en andere bronnen. In 2008 ontvingen ze ook een ster op de Hollywood Walk of Fame.

De afgelopen decennia is de line-up van de groep voortdurend veranderd, maar de Village People blijven wereldwijd optreden. Op hun website staan tourdata en locaties genoteerd die variëren van Nevada tot Londen en het Indiase Mumbai en Bangalore.

Een van hun meest opvallende optredens vond plaats tijdens de inauguratie van Donald Trump in januari 2025. Ze gaven twee shows: een vóór de beëdiging en één erna.

Opvallend genoeg verklaarden de Village People op Facebook dat ze voor Trump zouden optreden omdat ze willen dat hun muziek apolitiek is, zelfs al "heeft onze favoriete kandidaat niet gewonnen".

Nou ja, het vergt een 'macho man' – of misschien gewoon een mooi bedrag? – om zo'n stap te zetten en voor de andere partij te zingen!

Volg ons op MSN om elke dag de beste artikelen te ontvangen