Waar of niet waar? Bizarre verhalen uit de wereld van rock-'n-roll

De titel 'rocklegende' is voorbehouden aan de royalty van muziek, zoals Mick Jagger, Gene Simmons, Elvis Presley of Marilyn Manson. Zodra ze de top bereiken, beginnen extreme verhalen over deze rockers hun ronde te doen. Sommige zijn pure verzinsels, maar andere zijn waar.

Door de jaren heen, van generatie op generatie, zijn de verhalen en avonturen van bepaalde rockfiguren als echt beschouwd, terwijl dat soms niet zo was. Laten we enkele van deze schokkende rockverhalen eens teruglezen en kijken of het echte gebeurtenissen of mythen zijn.

Niemand zal ontkennen dat Kiss niet alleen goed speelt maar ook hard probeert het publiek te provoceren. Gene Simmons, de bandleider, heeft altijd zijn extreem lange tong laten zien bij concerten en foto-shoots. Dat heeft zo'n indruk gemaakt, dat een gerucht begon te circuleren dat Simmons zijn tong had laten repareren. Sterker nog, de tong van een koe zou zijn gebruikt bij een transplantatie om zijn tong te verlengen.

Waar of niet waar?

Gene Simmons zelf beschouwt dit verhaal als zijn favoriete Kiss-legende. Het is logisch dat een tong van (naar verluidt) 14 centimeter (5,5 inch) tot verwarring leidt. De band heeft nooit de moeite genomen om het verhaal te ontkennen, wat bijdroeg aan een nog groter mysterie en verdere roem.

Ozzy Osbourne's tijd van grote muzikale pracht viel samen met die van zijn grootste gebruik van verboden middelen. Ze zeggen dat op een dag, midden in een concert, een fan een vleermuis op het podium gooide. Ozzy reageerde daar heel raar op. Denkend dat het een speelgoedvampier was, nam hij er een hap van en beet de kop van het dier eraf.

Maar is dit een echt verhaal of een nep?

Het is daadwerkelijk gebeurd, op 20 januari 1982 in Des Moines, Iowa (VS), maar het ging niet helemaal zoals mensen denken. Ozzy Osbourne kreeg inderdaad een vleermuis toegeworpen. Hij beet in het beest en de vleermuis vocht terug (bravo!) met een eigen beet. Het kopje van de vleermuis bleef ongedeerd, maar Ozzy moest naar het ziekenhuis om zich te laten behandelen en inenten tegen hondsdolheid, zoals hij later onthulde in zijn biografie 'Diary of a Madman' (2002).

De relatie van Keith Richards met verboden middelen is altijd bekend en soms alarmerend geweest. Het verhaal gaat dat Richards in 1973, terwijl de Rolling Stones op tournee waren door Europa, naar een Zwitserse kliniek ging om zijn benevelde bloed te laten vervangen door schoon bloed. Hij deed dat in een poging om clean te worden, zo gaat het verhaal.

Keith Richards zegt dat hij het verhaal zelf heeft uitgevonden om constante en indiscrete vragen van de pers te vermijden. Zijn naaste omgeving bevestigt dat hij geen bloedtransfusie heeft gehad, maar dat hij wel een hemodialyse heeft ondergaan om gifstoffen uit zijn bloed te verwijderen. Het is een opmerkelijke procedure, maar niet zo extreem als een volledige transfusie.

Dit is nou een grappig verhaal, en het blijft maar de kop opsteken. Ze zeggen dat Marilyn Manson de beste vriend van de hoofdpersoon (Kevin Arnold) speelde in de populaire jaren 80-serie 'The Wonder Years'. Maar was hij echt de jonge en geeky Paul in de show?

De bebrilde nerd uit 'The Wonder Years' ziet er nu zo uit. Zijn naam is Josh Saviano en hij stopte met acteren om advocaat te worden. Saviano is geen familie van Marilyn Manson.

Dit verhaal neemt ons mee naar februari 1967 in het huis van Keith Richards. Een groep politieagenten gaat de woning binnen voor een controle op verdovende middelen. In de woonkamer vinden ze Mick Jagger en Marianne Faithfull, samen met een paar andere mensen, en de Rolling Stones-zanger eet een Mars-reep rechtstreeks uit een heel specifiek deel van Marianne Faithfull's lichaam.

Waar of niet waar?

Marianne Faithfull heeft deze legende zelf tegengesproken. Ze zei in haar autobiografie niet alleen dat het niet waar was, maar ze noemde het ook een 'dirty old man's fantasy' (een 'fantasie van vieze oude mannetjes'). Mick Jagger herinnert zich dat, toen de politie binnenkwam, Marianne Faithfull net uit bad kwam en gekleed was in een eenvoudige handdoek - zonder chocoladerepen of andere snacks.

Dankzij hun unieke kostuums verschenen de heren van Kiss in talloze stripboeken. In 1977 besloot Marvel een speciale Kiss-special te publiceren. Om hun eerste editie onvergetelijk te maken, lieten de vier bandleden bloed afnemen en gaven ze het aan de illustratoren, zodat zij het konden vermengen met de rode kleur van de tekeningen.

Waar of niet waar?

Bill Aucoin, de manager van Kiss, was een geniale marketingman. Hij kwam op het idee van het bloed, en het is ook echt zo uitgevoerd. De bandleden doneerden in februari 1977 hun bloed en de strip werd in juni van dat jaar uitgebracht.

Om te beginnen vertelde Gene Simmons erover in zijn autobiografie, 'Kiss and Make Up'. Het meest overtuigend is echter het feit dat een notaris de bloeddonatie heeft gecertificeerd. En zo blijkt een legende werkelijkheid te zijn.

Er gaat een verhaal rond dat op de dag dat de vader van Keith Richards stierf, de gitarist van de Rolling Stones besloot zijn vader in te ademen – of met andere woorden, de as van zijn vader in te ademen.

Is dat waar of niet waar?

In 2007 bekende Keith Richards aan het muziektijdschrift NME dat hij de as van zijn vader had ingeademd. Dat deed hij na de volgende vraag van de journalist: “Wat is het vreemdste dat je ooit hebt geïnhaleerd?” Natuurlijk had de verslaggever gezinspeeld op verboden middelen niet op as. De dag nadat het interview was gepubliceerd, moest Richards een verklaring op de website van de band plaatsen waarin hij het hele verhaal ontkende.

In 2010 kwam Keith Richards terug op zijn eerdere ontkenning. In zijn autobiografie 'Life' gaf hij toe dat hij inderdaad wat as van zijn vader had ingeademd. Het was gebeurd op de dag dat hij de as uitstrooide naast een Engelse eik die hij ter nagedachtenis van zijn vader had geplant.

"Na zes jaar de as van mijn vader in een zwarte urn te hebben bewaard, had ik niet de kracht om het in de wind uit te strooien," vertelt hij in de autobiografie. "Dus heb ik een Engelse eik geplant om het daar omheen te gooien. Toen ik het deksel verwijderde, vloog een streepje as op de tafel. Ik kon het niet gewoon schoonmaken, dus ik ging er met mijn vinger over en inhaleerde het residu.
As tot as, van vader op zoon."

Er zijn allerlei theorieën over 'Hotel California', het klassieke Eagles-liedje met zijn dubbelzinnige teksten. Een van de theorieën is dat het nummer een verborgen satanische boodschap heeft. Het hoofdkantoor van de Satanic Churches stond ten tijde van de release in San Francisco (in de staat Californië). Bovendien staat er een figuur op de hoes met een sinistere baard. Hij zou de duivel kunnen zijn, al blijft hij een beetje verborgen.

De Eagles hebben meerdere malen moeten uitleggen dat 'Hotel California' een lied is over de uitspattingen van het plezier (alles dat met rock-'n-roll samengaat). De tekst beschrijft hoe deze uitspattingen soms als een gevangenis kunnen aanvoelen: een prachtig hotel waaruit je niet kunt ontsnappen. Het nummer heeft dus meer met verslaving dan met satanisme te maken.