Waarom hebben we vaak zin in iets zoets na het eten?
Na het eten van de lunch voelen veel mensen een oncontroleerbaar verlangen om iets zoets te eten. Ook al zitten we vol, we zijn nog steeds in staat om een heerlijk dessert op te smikkelen.
Een onderzoek uitgevoerd door Barbara Rolls van de Penn State University in de Verenigde Staten onthulde hoe dit komt.
Het sleutelwoord is afwisseling. Al snel nadat we een grote kom soep hebben gegeten, verliezen we onze interesse in dit soort voedsel. Maar als er in plaats van nog een portie soep een lekkere citroentaart is, wordt onze eetlust weer gewekt.
Dit betekent dat we van nature zijn getraind om verschillende soorten voedsel te eten. Het is geen wonder dat onze eetlust afneemt als we altijd hetzelfde eten. Om aan onze voedingsbehoeften te voldoen, moeten we variëren.
Sensorische specifieke verzadiging is een verschijnsel dat betrekking heeft op de afname van het genot dat wordt ervaren bij het consumeren van een specifiek type voedsel. Daarentegen wordt onze eetlust opnieuw gestimuleerd wanneer we voedsel met een andere smaak proeven.
Barbara Rolls, die al meer dan veertig jaar onderwerpen bestudeert die verband houden met verzadiging en eten, vertelde de Daily Mail: “Misschien heb je wel geen trek meer in het eten dat je zojuist genuttigd hebt, toch zal ander voedsel nog steeds aantrekkelijk zijn. Daarom heb je altijd ruimte voor een dessert."
Foto: Daria-Jakovleva / Pixabay
De nieuwszender Vox organiseerde een experiment waarbij zes vrijwilligers werden uitgenodigd. Het experiment was geïnspireerd op het onderzoek van Rolls. Het doel was om de deelnemers voedsel aan te bieden en hun eetlust voor specifieke voedingsmiddelen te meten, zowel aan het begin als aan het einde van de maaltijd.
Op de eerste dag kregen de vrijwilligers een bord pasta, waar ze van moesten eten tot ze tevreden waren. Toen ze klaar waren, kregen ze nog een kleine hoeveelheid van hetzelfde voedsel. Gemiddeld slaagden de deelnemers erin slechts één lepel van de tweede portie binnen te krijgen.
Op de daaropvolgende dag voerden ze het experiment opnieuw uit. Echter, ditmaal kregen de deelnemers in plaats van een tweede portie pasta een portie ijs.
De uitkomst bevestigde het verschijnsel van specifieke sensorische verzadiging, zoals benadrukt door Barbara Rolls. De vrijwilligers consumeerden drie keer meer ijs dan pasta als dessert en gaven er de voorkeur aan van smaak te wisselen in plaats van hetzelfde voedsel te eten.
Bovendien werd vóór het serveren van het eerste gerecht ook de belangstelling voor pasta gemeten op een schaal van nul tot 10. De deelnemers gaven gemiddeld een score van 6,2 aan hun interesse. Aan de andere kant daalde deze interesse tot 1,3 na het voltooien van de eerste ronde en tot 0,2 na de tweede gang.
Barbara zei tegen Vox: "Specifieke zintuiglijke verzadiging is precies dat: de mate van interesse in voedsel."
De belangstelling voor ijs nam pas af nadat de deelnemers het hadden gegeten, en niet omdat hun buik vol zat.
Tijdens een interview met Marion Hetherington van de Society for the Study of Ingestion Behavior in januari 2020, onderstreept Barbara Rolls dat deze verschijnselen door iedereen begrepen worden en dat velen ze weleens hebben ervaren.
Indien we naar een restaurant gaan waar we per kilo kunnen afrekenen, hebben we de vrijheid om ons bord herhaaldelijk te vullen. Anders gezegd, zolang we verschillende soorten voedsel kunnen eten blijven we onze eetlust behouden.
Uit een experiment van Rolls bleek dat wanneer er een verscheidenheid aan gerechten is, mensen gemiddeld 60% meer eten.
Maar Rolls waarschuwt dat het nadeel is dat de beschikbaarheid van een grote verscheidenheid aan calorierijk voedsel het gemakkelijker kan maken om te veel te eten en mogelijk tot zwaarlijvigheid kan leiden.
Barbara Rolls (foto) is hoogleraar voedingswetenschappen aan de Penn State University en directeur van het Laboratory for the Study of Human Ingestive Behavior.
Haar werk richt zich op onderwerpen die verband houden met verzadiging en obesitas. Ze onderzoekt eveneens de impact van kenmerken van voedsel, zoals variëteit, het aantal calorieëen en portiegrootte, gedurende alle levensfasen.