Zo ziet de Titanic eruit op de bodem van de oceaan
De RMS Titanic, het beroemdste stoomschip uit de geschiedenis, zonk op 15 april 1912 om 02.20 uur, slechts vijf dagen nadat hij aan zijn allereerste reis tussen Southampton en New York was begonnen. Sindsdien rust dit schip in de zee. Op ruim 3.800 meter diepte in de Noord-Atlantische Oceaan en 600 kilometer uit de kust van Newfoundland.
In totaal kwamen 1.496 mensen om het leven. Slechts 712 van de passagiers en bemanningsleden wisten zich te redden. Het scheepswrak wekt nog steeds de belangstelling, mede dankzij de manier waarop James Cameron dit in zijn film uit 1997 verbeeldde. Op de afbeelding zien we het schip dat op 10 april 1912 de haven van Southampton (Engeland) verlaat. Dit is een van de laatst gemaakte foto's van de Titanic.
Op 1 september 1985 ontdekte Robert Ballard, een Amerikaanse oceanograaf verbonden aan de Universiteit van Rhode Island, het wrak van de Titanic. Interessant genoeg was deze ontdekking eigenlijk toeval. Het Amerikaanse leger was op een geheime missie en deed toen deze ongeplande vondst.
In de officiële versie stond iets anders maar, bij deze ontdekking was het mogelijk om te bevestigen wat sommige overlevenden al lang beweerden: voordat het schip naar de bodem van de oceaan zonk, werd de Titanic in twee delen verdeeld. Deze delen werden gescheiden op de zeebodem gevonden.
Sinds de ontdekking van het wrak, is de belangstelling ervoor blijven groeien. Het wordt beschouwd als een van de beroemdste scheepswrakken uit de geschiedenis. Dit heeft weer geleid tot verschillende expedities om enkele van de duizenden voorwerpen die op de zeebodem zijn achtergebleven, te bergen.
De meeste overblijfselen zijn beschadigd en vertonen duidelijke verslechtering. Sommige spullen zijn nu in handen van individuen, anderen worden tentoongesteld in musea over de hele wereld. Toch zijn er nog steeds veel spullen die daar nog steeds op de bodem liggen sinds het schip naar de bodem van de zee zonk.
In deze afbeelding zien we een open raam. Het nodigt ons bijna uit om naar binnen te kijken en onze fantasie de vrije loop te laten gaan naar de laatste momenten van de Titanic.
In deze andere kunnen we een van de drie schroeven zien (er waren er twee met drie bladen aan iedere kant. Ook was er een centrale schroef met vier bladen).
Het is fascinerend om deze overblijfselen te observeren. Ze vertellen over een ongeluk dat nu deel uitmaakt van een gedeelde cultuur.
Maar bacteriën in het water ‘vreten’ het schip op, en experts schatten dat in 2050 het grootste deel van de structuur van de Titanic verdwenen zou kunnen zijn.
Het zijn ijzeretende bacteriën die beetje bij beetje de structuur opeten. De mate van verslechtering varieert afhankelijk van de verschillende gebruikte metaalsamenstellingen.
In 1991 verzamelden Canadese wetenschappers monsters van de Titanic. Ze ontdekten na jaren van onderzoek een voorheen onbekend type ijzeretende bacterie die ze Halomonas titanicae noemden.
Als gevolg van het corrosieproces kunnen we enkele hangende structuren zien. Deze staan bekend als 'rusticles', een soort roodachtige stalactiet dat door roestvorming wordt geproduceerd.
Binnen enkele decennia zullen deze bacteriën de Titanic in een onherkenbaar bouwwerk veranderen. Maar sommige objecten zullen getuigen blijven van wat daar is gebeurd. Een voorbeeld hiervan zijn de glazen flessen die je links in de afbeelding kunt zien.
Of deze schoen met een hakje. Zoiets nodigt ons uit om na te denken over het leven van de eigenaar. Heeft diegene de schipbreuk overleefd?
Op de windas van het Titanic-wrak rust een plaquette van de Explorer's Club. Dit ter herdenking aan de expeditie die het schip ontdekte.
Elke verkenning van de Titanic moet in overeenstemming zijn met de UNESCO-conventie over de bescherming van cultureel erfgoed onder water uit 2001, om het risico van schade aan de overblijfselen van het scheepswrak te vermijden.
De gelukkigen die de mogelijkheid hebben om naar zulke diepten te gaan, kunnen met eigen ogen overblijfselen zien zoals deze bank. Hier brachten enkele Titanic-passagiers hun laatste uren zittend op door.
En hier zien we, dankzij het felle licht, de mast van het schip in een behoorlijk verslechterde toestand.
En wat is dit? Het is een van de ketels van de Titanic. Die blijft daar beneden als een van de stille getuigen van deze historische gebeurtenis die ons jaar na jaar blijft fascineren.
Het inmiddels beruchte bedrijf Oceangate organiseert sinds 2021 expedities naar het scheepswrak. Het bedrijf organiseert 10-daagse reizen naar de locatie. Er zijn bij hen vijf mogelijke manieren om naar de Titanic te duiken.
De kosten: € 250.000.
Foto: @oceangate / Instagram
Na de catastrofale implosie van de OceanGate-onderzeeër in juni 2023 is het uiteraard onzeker of en wanneer er weer nieuwe expedities naar de noodlottige locatie zullen plaatsvinden.